دوره 9، شماره 2 - ( 6-1399 )
|
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Majidian A, Seyedmajidi M, Abbaszadeh H, Sharbatdaran M, Jafari S, Gholinia H. CD-1a immunoexpression in oral lichen planus and oral lichenoid reaction. Caspian J Dent Res 2020; 9 (2) :26-34
URL: http://cjdr.ir/article-1-285-fa.html
URL: http://cjdr.ir/article-1-285-fa.html
مجیدیان آزاده، سید مجیدی مریم، عباس زاده حمید، شربتداران مجید، جعفری سینا، قلی نیا همت. بیان ایمونوهیستوشیمیایی CD-1a درلیکن پلان و واکنش لیکنوئید دهانی. مجله تحقيقات دندانپزشكي كاسپين. 1399; 9 (2) :26-34
،گروه پاتولوژی دهان، فک و صورت،دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند،بیرجند ،ایران. ، hamidabbaszadeh@yahoo.com
چکیده: (4711 مشاهده)
مقدمه: لیکن پلان دهانی یک بیماری با واسطه ایمنی پوستی-مخاطی است. مطالعات از پایه با واسطه ایمونولوژیک برای این بیماری حمایت می کنند.سلولهای لانگرهانس، سلولهای ایمنی مقیم در مخاط دهان هستند که همراه با لنفوسیتهای داخل اپی تلیالی در دفاع مخاطی نقش دارند. هدف ازمطالعه حاضربررسی بیان ایمونوهیستوشیمیایی سلولهای لانگرهانس درلیکن پلان دهانی وضایعات لیکنوئید دهانی در مقایسه با مخاط نرمال دهان بود.
مواد و روش ها: دراین مطالعه مقطعی ۶۱ نمونه مخاطی با تشخیص هیستوپاتولوژیکی لیکن پلان دهانی(۳۱ مورد) ،واکنش لیکنوئید دهانی(۳۰ مورد) و ۱۱ نمونه مخاط نرمال دهانی برای بیان ایمونوهیستوشیمیایی CD-1a استفاده شدند. سلولهای لانگرهانس CD-1a درسه منطقه شامل لایه بازال وسوپرا بازال اپیتلیوم وبافت همبندی در ۶ فیلد به طورتصادفی شمارش شدند. داده ها با استفاده ازآزمون های آماری SPSS 24, T-test, ANOVA, LSD, Games-Howell tests تحلیل شد.P<0.05 به عنوان سطح معناداری در نظر گرفته شد.
یافته ها: بیان CD-1a در OLP و OLR درمقایسه بامخاط نرمال بسیاربالاتربود CD-1a (P<0.001). در OLP نیزبه طورمعنی داری بیشتراز OLR بود (0.009P=) اختلاف آماری معنی داری بین سه گروه دربازال، سوپرابازال وبافت همبند وجود داشت (0.001(P < میانگین سلولهای بیان کننده CD-1a درلایه های بازال،سوپرابازال وبافت همبند درگروه OLP به طورمعنی داری بیشتر از OLR ومخاط نرمال بود. همچنین، در مقایسه با OLR ومخاط نرمال،درگروه OLR سلولهای بیان کننده CD-1a به میزان قابل توجهی بیشتر بود(0.05P<).
نتیجه گیری: افزایش تعداد CD-1a در OLP و OLR درمقایسه بامخاط نرمال نشاندهنده نقش سلولهای لانگرهانس درپاتوژنزاین بیماریها است.
مواد و روش ها: دراین مطالعه مقطعی ۶۱ نمونه مخاطی با تشخیص هیستوپاتولوژیکی لیکن پلان دهانی(۳۱ مورد) ،واکنش لیکنوئید دهانی(۳۰ مورد) و ۱۱ نمونه مخاط نرمال دهانی برای بیان ایمونوهیستوشیمیایی CD-1a استفاده شدند. سلولهای لانگرهانس CD-1a درسه منطقه شامل لایه بازال وسوپرا بازال اپیتلیوم وبافت همبندی در ۶ فیلد به طورتصادفی شمارش شدند. داده ها با استفاده ازآزمون های آماری SPSS 24, T-test, ANOVA, LSD, Games-Howell tests تحلیل شد.P<0.05 به عنوان سطح معناداری در نظر گرفته شد.
یافته ها: بیان CD-1a در OLP و OLR درمقایسه بامخاط نرمال بسیاربالاتربود CD-1a (P<0.001). در OLP نیزبه طورمعنی داری بیشتراز OLR بود (0.009P=) اختلاف آماری معنی داری بین سه گروه دربازال، سوپرابازال وبافت همبند وجود داشت (0.001(P < میانگین سلولهای بیان کننده CD-1a درلایه های بازال،سوپرابازال وبافت همبند درگروه OLP به طورمعنی داری بیشتر از OLR ومخاط نرمال بود. همچنین، در مقایسه با OLR ومخاط نرمال،درگروه OLR سلولهای بیان کننده CD-1a به میزان قابل توجهی بیشتر بود(0.05P<).
نتیجه گیری: افزایش تعداد CD-1a در OLP و OLR درمقایسه بامخاط نرمال نشاندهنده نقش سلولهای لانگرهانس درپاتوژنزاین بیماریها است.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
آسيب شناسي دهان،فك و صورت
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
