مقدمه: استعمال سیگار به عنوان یک ریسک فاکتور برای پیشرفت بیماری پریودنتال شناخته می شود با توجه به کمتر بودن علائم بالینی التهاب و خونریزی در حضور بیماری پریودنتال در سیگاری ها نسبت به غیرسیگاری ها و با توجه به نتایج متناقض مطالعات انجام شده راجع به تغییرات ایجاد شده در اپیتلیوم و نسج همبندی لثه توسط استعمال سیگار، این مطالعه با هدف ارزیابی ضخامت اپیتلیوم آزاد و سالکولار، کراتینیزاسیون سطح آنها و بررسی عروق خونی در نسچ همبندی لثه مبتلا به پریودنتیت متوسط تا پیشرفته در دو گروه سیگاری و غیر سیگاری انجام پذیرفت .

مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، نمونه های بافتی از لثه پالاتال ۶۰ بیمار مبتلا به پریودنتیت متوسط تا پیشرفته (۳۰فرد سیگاری و ۳۰ فرد غیر سیگاری) برداشته شد.سپس اسلایدهای میکروسکوپی به دست آمده از بلوکهای پارافینه نمونه های مذکور، تصویر برداری شد. تصاویرتوسط نرم افزاز آنالیز تصویری (Analysis-SL-Starter) از نظر ضخامت اپیتلیوم آزاد و سالکولار، کراتینیزاسیون سطح آنها و بررسی عروق خونی در نسچ همبندی لثه بررسی شدند. اطلاعات توسط نرم افزار آماری ۱۷ SPSS و تستهای آماری, Mann-Whitney Test,Pearson correlation,t-testمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و 0.05≥p معنی دار در نظر گرفته شد .

یافته ها: بررسی های هیستوپاتولوژیکی ارتباط معناداری بین استعمال سیگار با  p=0.048) Clinical Attactment Loss )ضخامت کراتینیزاسیون سطح خارجی لثه (0.020=p )، میانگین ضخامت اپیتلیوم داخلی (0.001>p) و خارجی (0.023=p) لثه آزاد نشان دادند که در تمامی موارد در سیگاری مقادیر بیشتری از متغیرهای مذکور دیده شد. البته تراکم عروقی در لثه افراد غیر سیگاری بیشتر بود (0.002=p) کلاژنیزه بودن بافت همبندی نیز به طور معنی داری در افراد سیگاری نسبت به افراد غیرسیگاری بیشتر مشاهده شد ( 0.001>p).

نتیجه گیری: به نظر می رسد که کاهش علائم بالینی التهاب در بافت لثه ای افراد سیگاری در مقایسه با غیر سیگاری ناشی از تغییرات ایجاد شده در اپی تلیوم و نسج همبندی لثه ناشی از استعمال سیگار باشد.