دوره 10، شماره 1 - ( 12-1399 )
|
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sorourhomayoun S, Alaghehmand H, Mahjoub S, Khafri S, Ghasempour M. Shear bond strength of composite to primary enamel teeth treated with different concentrations and various molecular weights of chitosan. Caspian J Dent Res 2021; 10 (1) :35-41
URL: http://cjdr.ir/article-1-325-fa.html
URL: http://cjdr.ir/article-1-325-fa.html
سرورهمایون سپیده، علاقمند همایون، محجوب سلیمان، خفری ثریا، قاسمپور مریم. استحکام باند کامپوزیت به مینای دندانهای شیری درمان شده با غلظت ها و وزن های مولکولی متفاوت کیتوزان. مجله تحقيقات دندانپزشكي كاسپين. 1399; 10 (1) :35-41
،مرکز تحقیقات سلامت و بهداشت دهان،پژوهشکده سلامت،دانشگاه علوم پزشکی بابل،بابل، ایران. ، m.ghasempour@mubabol.ac.ir
چکیده: (3810 مشاهده)
مقدمه: امروزه، کیتوزان کاربرد گسترده ای در دندانپزشکی دارد. کیتوزان به دلیل نفوذ در نسج دندان و ممانعت از ورود اسید و نیز دارا بودن پتانسیل ضد دمینرالیزاسیون؛ احتمال دارد با مکانیسم اچینگ دندانها در ترمیمهای باند شونده تداخل ایجاد کند. این مطالعه با هدف تعیین اثر کاربرد کیتوزان با غلظت ها و وزن های مولکولی متفاوت بر استحکام باند برشی کامپوزیت به مینای دندانهای شیری انجام شد.
مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی، ۵۰ دندان قدامی شیری ماگزیلاری انسان که به علت طرح درمان ارتودنسی کشیده شده بودند ، بطور مساوی بین گروهها تقسیم گردیدند. گروه کنترل، کامپوزیت Filtek Z250 بدنبال استفاده از باند سلف اچ Single bond universal روی سطح باکال دندانها قرار داده و نوردهی گردید.در چهار گروه مطالعه ؛دندانها ابتدا به مدت۶۰ ثانیه در محلولهای کیتوزان با دو وزن مولکولی کم و زیاد و غلظتهای ۲/۵ و ۵ میلی گرم بر میلی لیتر غوطه ور شدند سپس ترمیم با کامپوزیت همانند گروه کنترل انجام شد. مقادیر استحکام باند برشی کامپوزیت به مینای دندانها با Universal testing machine تعیین شد. نتایج با نرم افزار SPSS-18 و آزمون آنالیز واریانس یکطرفه مورد آنالیز قرار گرفتند. p<0.05 معنادار بوده است.
یافته ها: مقادیر استحکام باند به مینا در گروه کنترل معادل۶/۳۱+۲۰/۹۸ MPa و بدنبال آماده سازی با کیتوزان در وزن مولکولی پائین و غلظت ۲/۵ میلی گرم بر میلی لیتر، وزن مولکولی پائین و غلظت ۵ میلی گرم بر میلی لیتر ، وزن مولکولی بالا وغلظت ۲/۵ میلی گرم بر میلی لیتر و نیز وزن مولکولی بالا و غلظت ۵ میلی گرم بر میلی لیتر به ترتیب برابر ۷/۲۵+۱۷/۹۲ ،۶/۰۳+۱۶/۰۲، ۵/۱۸+۱۳/۲۶، ۸/۹۵+۱۷/۶۷ MPa بوده است. تفاوت معنی داری از نظر مقادیر استحکام باند برشی در گروههای مختلف دیده نشدP>0.05).
نتیجه گیری: به رغم کاهش اندک استحکام باند برشی، کاربرد کیتوزان در غلظتها و وزن های مولکولی متفاوت تداخل آشکاری در استحکام باند برشی کامپوزیت به مینای دندانهای شیری نداشته است.
مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی، ۵۰ دندان قدامی شیری ماگزیلاری انسان که به علت طرح درمان ارتودنسی کشیده شده بودند ، بطور مساوی بین گروهها تقسیم گردیدند. گروه کنترل، کامپوزیت Filtek Z250 بدنبال استفاده از باند سلف اچ Single bond universal روی سطح باکال دندانها قرار داده و نوردهی گردید.در چهار گروه مطالعه ؛دندانها ابتدا به مدت۶۰ ثانیه در محلولهای کیتوزان با دو وزن مولکولی کم و زیاد و غلظتهای ۲/۵ و ۵ میلی گرم بر میلی لیتر غوطه ور شدند سپس ترمیم با کامپوزیت همانند گروه کنترل انجام شد. مقادیر استحکام باند برشی کامپوزیت به مینای دندانها با Universal testing machine تعیین شد. نتایج با نرم افزار SPSS-18 و آزمون آنالیز واریانس یکطرفه مورد آنالیز قرار گرفتند. p<0.05 معنادار بوده است.
یافته ها: مقادیر استحکام باند به مینا در گروه کنترل معادل۶/۳۱+۲۰/۹۸ MPa و بدنبال آماده سازی با کیتوزان در وزن مولکولی پائین و غلظت ۲/۵ میلی گرم بر میلی لیتر، وزن مولکولی پائین و غلظت ۵ میلی گرم بر میلی لیتر ، وزن مولکولی بالا وغلظت ۲/۵ میلی گرم بر میلی لیتر و نیز وزن مولکولی بالا و غلظت ۵ میلی گرم بر میلی لیتر به ترتیب برابر ۷/۲۵+۱۷/۹۲ ،۶/۰۳+۱۶/۰۲، ۵/۱۸+۱۳/۲۶، ۸/۹۵+۱۷/۶۷ MPa بوده است. تفاوت معنی داری از نظر مقادیر استحکام باند برشی در گروههای مختلف دیده نشدP>0.05).
نتیجه گیری: به رغم کاهش اندک استحکام باند برشی، کاربرد کیتوزان در غلظتها و وزن های مولکولی متفاوت تداخل آشکاری در استحکام باند برشی کامپوزیت به مینای دندانهای شیری نداشته است.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
کودکان
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
