دوره 10، شماره 1 - ( 12-1399 )                   | برگشت به فهرست نسخه ها


XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Hartsock L A, Vieira A R. Diabetes type, hemoglobin A1C biomarker and control as predictors for dental treatment needs. Caspian J Dent Res 2021; 10 (1) :8-18
URL: http://cjdr.ir/article-1-303-fa.html
هارتساک لیلی .آ.، وییرا الکساندر.آر.. نوع دیابت، بیومارکر هموگلوبین A1C و میزان کنترل بعنوان پیش بینی کننده نیازهای درمانی دندانی. مجله تحقيقات دندانپزشكي كاسپين. 1399; 10 (1) :8-18

URL: http://cjdr.ir/article-1-303-fa.html


،گروه بیولوژی دهان و دندان،دانشکده دندانپزشکی،دانشگاه پیتسبورگ،پیتسبورگ،پنسیلوانیا،ایالات متحده آمریکا. ، arv11@pitt.edu
چکیده:   (4327 مشاهده)
مقدمه: هدف از این مطالعه بررسی تأثیر نوع و کنترل دیابت از طریق بیومارکر هموگلوبین A۱C بر پیامدهای بهداشت دهان بود.
مواد و روش ها: این مطالعه مشاهده ای از مرکز تحقیقات ثبت دندانی و مخزن DNA دانشگاه پیتسبورگ استخراج و تحلیل گردید. از
6,026 مورد ، ۴۱۴ نفر با تشخیص دیابت و ۴۱۴ نفر بدون دیابت از نظر جنس، سن و قومیت با هم همسان شدند.تعدادی از آزمونهای آماری( مجذور کای،اگزکت فیشر،استیودنت-تی،ویلکاس و من ویتنی) استفاده شد. در تمام مقایسه ها آلفا ۰۵در نظر گرفته شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که بیماران مبتلا به دیابت نوع ۱ نسبت به افراد غیردیابتی، خشکی دهان را بیشتر تجربه کردند (p=0.02). بیماران مبتلا به دیابت ملیتوس (۴۱۴ نفر) در مقایسه با جفت های همسان شده غیردیابتی خود ناراحتی مفصل گیجگاهی فکی بیشتری داشتند، همچنین بیماران فقط با دیابت نوع ۱ در مقایسه با غیردیابتی­ ها و دیابتی نوع ۲، از این ناراحتی بیشتر رنج می­بردند (بترتیبp=0.01 ،p=0.004، p=0.02). در بین بیمارانی که بر اساس کنترل دیابت گروه ­بندی شده­ اند، همه بیماران گزارش­ کننده کنترل (۳۹ نفر) بیشتر از افراد غیردیابتی با خشکی دهان مواجه شده­اند (p=0.05). بیماران با کنترل ضعیف دیابت نسبت به بیماران با کنترل خوب بیشتر دچار شکست ترمیم شدند (p=0.04). از نظر تجربه عدم شکست در ترمیم، تفاوتی بین بیماران با کنترل خوب دیابت و گروه کنترل وجود نداشت (p=0.26). تعداد شکست ترمیم در بیمارانی که کنترل دیابتی ضعیفی داشتند، بیشتر از گروه غیردیابتی همسان آنها بود (p=0.03).
نتیجه گیری: بیماران مبتلا به دیابت ملیتوس احتمالاً خشکی دهان را تجربه می­کنند اما لزوماً پوسیدگی شدیدتری ندارند و ممکن است از ناراحتی مفصل گیجگاهی فکی محافظت شوند. بیمارانی که به خوبی دیابت ملیتوس را کنترل می­کنند در مقایسه با بیماران غیردیابتی در معرض خطر بیشتری برای شکست ترمیم نیستند. ولی بیماران با کنترل ضعیف دیابت در معرض خطر بالاتری برای ترمیم ناموفق هستند. 
متن کامل [PDF 1068 kb]   (1853 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي | موضوع مقاله: بیماری های دهان
* نشانی نویسنده مسئول: دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه پیتسبورگ، پیتسبورگ ، پنسیلوانیا ، ایالات متحده آمریکا.

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله تحقیقات دندانپزشکی کاسپین می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Caspian Journal of Dental Research

Designed & Developed by : Yektaweb