مقدمه : میزان سیل اپیکالی درحضور خون یا در محیط خشک کانالهای ریشه دندان یکی از مشکلات درمان ریشه دندان می باشد.عدم موفقیت در سیل اپیکالی یکی از علل واکنش التهابی و شکست درمان ریشه دندان می باشد. به دلیل خواص برخی سیلرها، تصور بر این بود که داخل کانال ها برای مرحله پر کردن باید کاملاً خشک باشد، اما امروزه با حضور سیلرهای هیدروفیلی که توانایی اتصال به عاج دیواره کانال ریشه دندان را دارند، این مسأله هنوز مورد سؤال است، هدف از انجام این مطالعه مقایسه ریزنشت اپیکالی , AH26 و MTA Fillapex در حضور خون در داخل کانال می باشد.

مواد و روش ها : این مطالعه تجربی آزمایشگاهی بر روی ۴۸ دندان سانترال کشیده شده انسان انجام شد، این دندان ها با استفاده از فایل های روتاری Mtwo آماده سازی شدند.سپس دندان ها به ۴ گروه ۱۰ تایی (۲ گروه خشک و ۲ گروه پر شده از خون انسانی) و دو گروه ۴ تایی کنترل منفی و مثبت تقسیم شدند.تمامی سیلرها طبق دستورالعمل شرکت سازنده آماده و پرکردن کانال هر دندان با استفاده از گوتاپرکا با روش تراکم جانبی انجام پذیرفت. دندان ها پس از گذشت ۷ روز که در شرایط رطوبت ۱۰۰% در دمای ۳۷ درجه سانتیگراد قرار داشتند به مدت ۳ روز در جوهر آبی قرار گرفتند و بعد از آن در جهت محور طولی دندان ،برش زده شدند و میزان نفوذ رنگ آبی با استفاده از استریومیکروسکپ اندازه گیری می شود.نتایج ثبت شده با نرم افزار SPSS وآزمون های آماری T-test ، Chi-square ، ANOVA دو طرفه موردتجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: متوسط ریز نشت اپیکالی سیلرهای MTA Fillapex و AH26 درحضور خون به ترتیب عبارتند از: (۴۴۸/۶۱±۳۴/۶۷) و ۴۲۹/۸۴±۳۱/۶۳ میکرو متر.کمترین ریزنشت اپیکالی مربوط به سیلر AH26 بود,اگر چه معنا دار نبود .

نتیجه گیری: کمترین ریزنشت اپیکالی مربوط به سیلر AH26 بود,اگر چه معنا دار نبود. شواهد به دست آمده نشان می دهد که خشک کردن کامل کانال می تواند منجر به بدست آمدن مهر و موم اپیکالی بهتری شوند و خون نیز تاثیر معناداری را بر ریزنشت اپیکال نشان داد.