دوره 9، شماره 1 - ( 12-1398 )
|
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Darabi M, Sadeghi S. Changes of occlusal plane inclination after orthodontic treatment with and without extraction in Class II patients. Caspian J Dent Res 2020; 9 (1) :8-16
URL: http://cjdr.ir/article-1-279-fa.html
URL: http://cjdr.ir/article-1-279-fa.html
دارابی معصومه، صادقی سمانه. تغییرات شیب پلان اکلوزال بعد از درمان ارتودنسی با و بدون کشیدن دندان در بیماران کلاس II. مجله تحقيقات دندانپزشكي كاسپين. 1398; 9 (1) :8-16
،مرکز تحقیقات بیماری های دهان و دندان، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران. ، samaneh_sa82@yahoo.com
چکیده: (5582 مشاهده)
مقدمه: شیب پلان اکلوزال به نوع اکلوژن دندان مربوط می شود. هدف از این مطالعه بررسی و مقایسه تغییرات شیب پلان اکلوزال در بیماران کلاس II تحت درمان با کشیدن پره مولر اول بالا و بدون کشیدن می باشد.
مواد و روش ها: در مجموع ، چهل بیمار ۲۵-۱۶ ساله (۱۵ مرد و ۲۵ زن) مبتلا به مال اکلوژن کلاس II ، که مرحله فعال درمان ارتودنسی آنها با استفاده از MBT با اندازه اسلات ۰/۰۲۲اینچ به اتمام رسیده بود، انتخاب شدند. ۲۰ نفر از بیماران به روش کشیدن و ۲۰ نفر به روش بدون کشیدن درمان شده بودند. سفالوگرام ها قبل و بعد از درمان ترس و چندین شاخص سفالومتریک اندازه گیری شدند. تغییرات زوایا قبل و بعد از درمان در هر گروه و بین دو گروه به ترتیب از طریق آزمون تی زوجی و تی مستقل مقایسه گردید. از نظر آماری، سطح معناداری P<0.05 در نظر گرفته شد.
یافته ها: زاویه پلان اکلوزال فانشکنال به پلان سلا-نازیون(FOP-SN) ) بعد از درمان در هر دو گروه افزایش یافته بود که در گروه کشیدن ۵ /۰درجه و در گروه بدون کشیدن ۰/۶درجه افزایش را نشان داد که در هر دو گروه از لحاظ آماری معنی دار نبود . زاویه پلان اکلوزال بای سکت به پلان سلا-نازیون (BOP-SN) در گروه کشیدن ۸ /۰ درجه افزایش نشان داد و از لحاظ آماری معنی دار نبود این زاویه در گروه بدون کشیدن ۸ /۰ درجه کاهش را نشان داد که از لحاظ آماری معنی دار نبود.
نتیجه گیری: اگرچه استفاده از پروتکل کشیدن یا بدون کشیدن برای درمان بیماران کلاس دو تغییر معناداری در زاویه های FOP-SN و BOP-SN ایجاد نمی کند، اما تغییرات کوچک در این زوایا میتواند تغییرات کلینیکی مشخصی بر هارمونی صورت و روابط اکلوزالی داشته باشد. تصمیم به کشیدن دندان به عواملی از قبیل میزان شلوغی، بیرون زدگی انسیزورها و... بستگی دارد.
مواد و روش ها: در مجموع ، چهل بیمار ۲۵-۱۶ ساله (۱۵ مرد و ۲۵ زن) مبتلا به مال اکلوژن کلاس II ، که مرحله فعال درمان ارتودنسی آنها با استفاده از MBT با اندازه اسلات ۰/۰۲۲اینچ به اتمام رسیده بود، انتخاب شدند. ۲۰ نفر از بیماران به روش کشیدن و ۲۰ نفر به روش بدون کشیدن درمان شده بودند. سفالوگرام ها قبل و بعد از درمان ترس و چندین شاخص سفالومتریک اندازه گیری شدند. تغییرات زوایا قبل و بعد از درمان در هر گروه و بین دو گروه به ترتیب از طریق آزمون تی زوجی و تی مستقل مقایسه گردید. از نظر آماری، سطح معناداری P<0.05 در نظر گرفته شد.
یافته ها: زاویه پلان اکلوزال فانشکنال به پلان سلا-نازیون(FOP-SN) ) بعد از درمان در هر دو گروه افزایش یافته بود که در گروه کشیدن ۵ /۰درجه و در گروه بدون کشیدن ۰/۶درجه افزایش را نشان داد که در هر دو گروه از لحاظ آماری معنی دار نبود . زاویه پلان اکلوزال بای سکت به پلان سلا-نازیون (BOP-SN) در گروه کشیدن ۸ /۰ درجه افزایش نشان داد و از لحاظ آماری معنی دار نبود این زاویه در گروه بدون کشیدن ۸ /۰ درجه کاهش را نشان داد که از لحاظ آماری معنی دار نبود.
نتیجه گیری: اگرچه استفاده از پروتکل کشیدن یا بدون کشیدن برای درمان بیماران کلاس دو تغییر معناداری در زاویه های FOP-SN و BOP-SN ایجاد نمی کند، اما تغییرات کوچک در این زوایا میتواند تغییرات کلینیکی مشخصی بر هارمونی صورت و روابط اکلوزالی داشته باشد. تصمیم به کشیدن دندان به عواملی از قبیل میزان شلوغی، بیرون زدگی انسیزورها و... بستگی دارد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
ارتودنتیکس
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
