مقدمه: سایتوکاین ها فاکتورهای مهمی درپیشرفت بیماری های پریودنتال هستند. هدف ازاین مطالعه تعیین تاثیرفازاول درمان پریودنتال برمیزان اینترلوکین های ۱۷و۲۳ مایع شیارلثه ای بیماران دارای پریودنتیت شدید و گروه کنترل می باشد .

مواد و روش ها: پس ازپرکردن فرم رضایتنامه بیماران واجد شرایط وارد مطالعه شده ومایع شیار لثه ای ۲۲ بیمار دارای پریودنتیت و ۲۲ بیمارسالم (گروه کنترل) توسط periopaper جمع آوری شد . ۴ هفته پس از انجام فاز اول درمان پریودنتال شامل جرم گیری و آموزش بهداشت دوباره نمونه گیری انجام شده و برای انجام تست ELISA به آزمایشگاه فرستاده شد.

یافته ها: نتایج نشان دادند که میزان اینترلوکین ۱۷ قبل (0005>p) و بعد از درمان پریودنتال (005>p) و اینترلوکین ۲۳ قبل (0001>p) و بعد از درمان(001>p) بین دو گروه تغییر می یابد.

نتیجه گیری: براساس یافته های این مطالعه می توان نتیجه گرفت که اینترلوکین های ۱۷و۲۳ نقش مهمی درپیشرفت بیماری پریودنتال دارند.