،گروه دندانپزشکی ترمیمی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل،بابل-ایران. ، mrohaninasab@yahoo.com
چکیده: (14364 مشاهده)
مقدمه:سایتوکاین ها فاکتورهای مهمی درپیشرفت بیماری های پریودنتال هستند. هدف ازاین مطالعه تعیین تاثیرفازاول درمان پریودنتال برمیزان اینترلوکین های ۱۷و۲۳ مایع شیارلثه ای بیماران دارای پریودنتیت شدید و گروه کنترل می باشد .
مواد و روش ها: پس ازپرکردن فرم رضایتنامه بیماران واجد شرایط وارد مطالعه شده ومایع شیار لثه ای ۲۲ بیمار دارای پریودنتیت و ۲۲ بیمارسالم (گروه کنترل) توسط periopaper جمع آوری شد . ۴ هفته پس از انجام فاز اول درمان پریودنتال شامل جرم گیری و آموزش بهداشت دوباره نمونه گیری انجام شده و برای انجام تست ELISA به آزمایشگاه فرستاده شد.
یافته ها: نتایج نشان دادند که میزان اینترلوکین ۱۷ قبل (0005>p) و بعد از درمان پریودنتال (005>p) و اینترلوکین ۲۳ قبل (0001>p) و بعد از درمان(001>p) بین دو گروه تغییر می یابد.
نتیجه گیری: براساس یافته های این مطالعه می توان نتیجه گرفت که اینترلوکین های ۱۷و۲۳ نقش مهمی درپیشرفت بیماری پریودنتال دارند.
Rohaninasab M, Sattari M, Abedi H, Zarenejad N. The effect of periodontal therapy on IL-17 and IL-23 in Gingival Crevicular Fluid (GCF) of patients with severe periodontitis. Caspian J Dent Res 2013; 2 (1) :32-38 URL: http://cjdr.ir/article-1-65-fa.html