Barati I,  Yousefimanesh H,  Johari D. Effect of diameter, length and crown-to-implant ratio on the stress distribution around dental implants: Finite element analysis.  Caspian J Dent Res 2023; 12 (2) :57-69
URL: 
http://cjdr.ir/article-1-411-fa.html     
                     
                    
                    براتی ایمان،  یوسفی منش حجت اله،  جوهری داریوش. تاثیر قطر ،طول و نسبت تاج به ایمپلنت برروی توزیع استرس اطراف ایمپلنت های دندانی : مطالعه تحلیل اجزا محدود.  مجله تحقيقات دندانپزشكي كاسپين. 1402; 12 (2) :57-69
URL: http://cjdr.ir/article-1-411-fa.html
     
                     
					 
					
                 
                
                    
                    
                    
                    ،گروه پریودنتولوژِی، دانشکده دندانپزشکی ،دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز ،اهواز ، ایران. ، hojjatyoosefi@yahoo.com
                    
                    
                    چکیده:       (2980 مشاهده)
                    
                    
                    مقدمه: ایمپلنت های دندانی به طور گسترده ای برای جایگزینی دندان های از دست رفته استفاده می شوند. نسبت تاج به ایمپلنت یک عامل تعیینکننده برای بقا/موفقیت ایمپلنتهای دندانی است. هدف از این مطالعه بررسی اثر قطر، طول و نسبت تاج به ایمپلنت بر توزیع استرس در اطراف ایمپلنتهای دندانی با استفاده از روش تحلیل اجزای محدود بود.
مواد و روشها: در مطالعه آزمایشگاهی حاضر، توموگرافی کامپیوتری با پرتو مخروطی (CBCT) یک بیمار با بیدندانی فک پایین برای ایجاد یک مدل سهبعدی تهیه شد. مدل در نرم افزار Mimics بارگذاری شد و مدل کانتور فک پایین تولید شد. فایل نهایی برای تحلیل اجزای محدود در نرم افزار ABAQUS بارگذاری شد. مولر اول فک پایین با استفاده از شش مدل و مطابق با ابعاد ایمپلنت (قطر: ۴/۱ و ۴/۸ میلی متر؛ طول: ۶،۸،۱۰ میلی متر) و نیروهای محوری ۲۰۰ نیوتن و زوایای ۰ ، ۱۵ ، ۳۰ و ۴۵درجه شبیه سازی و بازسازی شد. تنش فون مایز برای تعیین حد تسلیم مواد تحت بارگذاری چند وجهی با آزمایشهای کششی تک محوری استفاده شد.
یافتهها: بیشترین مقدار استرس فون مایز در هر شش مدل به ترتیب در ایمپلنت، تاج و استخوانهای کورتیکال و اسفنجی (۴۹۱/۷,   ۳۰۳/۵ , ۲۰۵/۸ , ۵۲ مگاپاسکال) مشاهده شد. بیشترین مقدار تنش در تمام مدل ها در گردن ایمپلنت مشاهده شد و سطوح تنش به سمت ایمپلنت آپیکال کاهش یافت. مقدار تنش اطراف ایمپلنت با افزایش نسبت تاج به ایمپلنت افزایش یافت (به ترتیب ۶۹/۲، ۷۷/۶، ۹۲/۹ مدل  ۱<۱,۱>).
نتیجه گیری: با افزایش نسبت تاج به ایمپلنت و زاویه شیب و کاهش قطر و طول، مقدار تنش اطراف ایمپلنت افزایش یافت.
 
                     
                    
                    
                    
                    
                    نوع مطالعه:  
مقاله پژوهشي |
                    موضوع مقاله: 
                    
پریودنتیکس  
                     
                    
                    
| * نشانی نویسنده مسئول: دانشکده دندانپزشکی،دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز ،اهواز ، ایران. |