،مرکز تحقیقات مواد دندانی، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران. ، f_ezoji@yahoo.com
چکیده: (1285 مشاهده)
مقدمه: از عوامل موثر بر موفقیت ترمیم های باندشونده استفاده از ادهزیو مناسب و توجه به مدت زمان نگهداری آنهاست. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر سه بازه زمانی مرتبط با تاریخ انقضا دو ادهزیو یونیورسال بر استحکام باند کامپوزیت به عاچ دندان می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی تعداد ۳۰ دندان مولر سوم انسانی انتخاب شدند. ریشه دندان ها قطع و قسمت تاجی به نحوی در رزین آکریلی مانت شد که مینای سطح باکال کاملا مشخص باشد. با دیسک های ساینده ، مینای سطح باکال دندان ها ساییده شد تا سطح عاجی مسطحی به ابعاد ۲۵ میلی متر مربع ایجاد شود. نمونه ها به صورت تصادفی و بر اساس نوع ادهزیو به ۲ گروه All Bond (Bisco,FchaumburgIL, USA) G-Permio و هر گروه بر اساس تاریخ انقضا ، به ۳ زیرگروه تقسیم شدند. بعد از انجام پروسه باندینگ و ساخت نمونه های کامپوزیتی استحکام باند ریزکششی با سرعت ۱ میلی متر بر دقیقه سنجیده شدند. آنالیز داده ها با Kruskal-wallis و Post Hoc Tukey’s test انجام شد. P value <0.05 از نظر آماری معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها : اختلاف معنادار بین نمونه های با تاریخ انقضای متفاوت در هر دو گروه All-Bond Universal (p=0.0001) و G-permio (p=0.0001) از نظر استحکام باند ریزکششی یافت شد. در هر دو گروه ادهزیو اختلاف معناداری بین زمان دو ماه بعد از انقضا با زمان انقضا و دو ماه قبل از انقضا یافت شد اما بین زمان انقضا و دو ماه قبل از انقضا اختلاف معنادار نبود. نتیجه گیری : پایان یافتن تاریخ انقضا اثر کاهشی بر استحکام باند ادهزیوهای مورد بررسی در این مطالعه داشت. هر چند میزان این اثر وابسته به نوع ادهزیو متفاوت است.
