دوره 10، شماره 1 - ( 12-1399 )
|
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zarei M, Rajabnia M, Moghadamnia A A, Khafri S, Khodadadi E. Effect of different Vitis vinifera seed extracts on lactobacillus acidophilus and casei bacteria. Caspian J Dent Res 2021; 10 (1) :42-47
URL: http://cjdr.ir/article-1-316-fa.html
URL: http://cjdr.ir/article-1-316-fa.html
زارعی مطهره، رجب نیا مهدی، مقدم نیا علی اکبر، خفری ثریا، خدادادی عفت. اثر عصاره های مختلف هسته انگور سیاه بر باکتری های لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و لاکتوباسیلوس کازئی. مجله تحقيقات دندانپزشكي كاسپين. 1399; 10 (1) :42-47
،مرکز تحقیقات سلامت و بهداشت دهان،پژوهشکده سلامت،دانشگاه علوم پزشکی بابل،بابل،ایران. ، Dr_ekhodadadi@yahoo.com
چکیده: (3892 مشاهده)
مقدمه: به دلیل محدودیت روش های آنتی میکروبیال شیمیایی در درمان پوسیدگی دندان، اخیراً مطالعات بر مواد آنتی باکتریال با منشا گیاهی برای مهار باکتری های عامل پوسیدگی معطوف شده است. هدف از این مطالعه، بررسی اثر عصاره هسته انگور سیاه بر باکتری های لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس وکازئی می باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-مقطعی، هسته انگور vitis vinifera خشک و پودر حاصل برای تهیه عصاره های آبی، الکلی و استونی در ظروف مجزا ریخته و حلال به آن ها اضافه شد. پس از قرار گرفتن در shaker incubatorو عبور از کاغذ صافی، به پلیت منتقل شد. پس از کشت دادن باکتری های لاکتوباسیلوس اسیدفیلوس و کازئی در لوله های حاوی محیط کشت مولر هینتون براث، عصاره های آبی، الکلی و استونی به آنها اضافه شد. لوله ای بدون عصاره به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. ترکیب حاصل در محیط شکلات آگار کشت داده شد. غلظت های اولیه ۲، ۴ و۸ میکروگرم/میلی لیتر قادر به مهار رشد باکتری ها نشد لذا غلظت های بالاتر به منظور تعیین MIC مورد بررسی قرار گرفت.نتایج به دست آمده در نرم افزار SPSS-17 و با آزمون های Chi-Square,Mann-Witney و Kruskal Wallis مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. α =0.05 معنی دار تلقی می گردد.
یافته ها: MIC عصاره آبی برای لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و کازئی به ترتیب ۳۲ و ۶۴ میکروگرم بر میلی لیتر به دست آمد. عصاره الکلی در غلظت ۱۲۸ رشد هر دو باکتری را متوقف کرد. و MIC عصاره استونی برای لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس ۶۴ و برای کازئی ۱۲۸ میکروگرم بر میلی لیتر بود. عصاره آبی نسبت به الکلی موثرتر (p=0.016) بود. در حالی که بین عصاره های الکلی و استونی(p=0.1267) و آبی و استونی (p=0.061) تفاوت معناداری وجود نداشت.
نتیجه گیری: خاصیت آنتی باکتریال عصاره آبی هسته انگور سیاه بیش از عصاره الکلی و استونی بود. عصاره های الکلی و استونی در مهار رشد باکتری تفاوت معنی داری نداشتند. بنابراین ممکن است بتوان از عصاره آبی هسته انگور سیاه برای کنترل پوسیدگی استفاده کرد.
مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-مقطعی، هسته انگور vitis vinifera خشک و پودر حاصل برای تهیه عصاره های آبی، الکلی و استونی در ظروف مجزا ریخته و حلال به آن ها اضافه شد. پس از قرار گرفتن در shaker incubatorو عبور از کاغذ صافی، به پلیت منتقل شد. پس از کشت دادن باکتری های لاکتوباسیلوس اسیدفیلوس و کازئی در لوله های حاوی محیط کشت مولر هینتون براث، عصاره های آبی، الکلی و استونی به آنها اضافه شد. لوله ای بدون عصاره به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. ترکیب حاصل در محیط شکلات آگار کشت داده شد. غلظت های اولیه ۲، ۴ و۸ میکروگرم/میلی لیتر قادر به مهار رشد باکتری ها نشد لذا غلظت های بالاتر به منظور تعیین MIC مورد بررسی قرار گرفت.نتایج به دست آمده در نرم افزار SPSS-17 و با آزمون های Chi-Square,Mann-Witney و Kruskal Wallis مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. α =0.05 معنی دار تلقی می گردد.
یافته ها: MIC عصاره آبی برای لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و کازئی به ترتیب ۳۲ و ۶۴ میکروگرم بر میلی لیتر به دست آمد. عصاره الکلی در غلظت ۱۲۸ رشد هر دو باکتری را متوقف کرد. و MIC عصاره استونی برای لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس ۶۴ و برای کازئی ۱۲۸ میکروگرم بر میلی لیتر بود. عصاره آبی نسبت به الکلی موثرتر (p=0.016) بود. در حالی که بین عصاره های الکلی و استونی(p=0.1267) و آبی و استونی (p=0.061) تفاوت معناداری وجود نداشت.
نتیجه گیری: خاصیت آنتی باکتریال عصاره آبی هسته انگور سیاه بیش از عصاره الکلی و استونی بود. عصاره های الکلی و استونی در مهار رشد باکتری تفاوت معنی داری نداشتند. بنابراین ممکن است بتوان از عصاره آبی هسته انگور سیاه برای کنترل پوسیدگی استفاده کرد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
کودکان
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
