مقدمه:مهمترین معایب کامپوزیت ها، ریزنشت لبه ای آنها است.یکی از روش های پیشنهادی جهت کاهش ریزنشت،استفاده ازکامپوزیت های قابل سیلان به عنوان لاینر در زیر ترمیم کامپوزیتی میباشد.هدف از این مطالعه بررسی ریزنشت ترمیم های کلاس II با استفاده از انواع لاینرهای کامپوزیت های قابل سیلان می باشد .

مواد و روش ها : ۴۵ دندان پرمولر کشیده شده با تهیه حفرات کلاس II  ( نود حفره ) به ۵ گروه تقسیم و بدین ترتیب ترمیم شدند: گروه۱(کنترل):کامپوزیت هیبرید به تنهایی (Z250) گروه۲ Z250+ Sure fill SDR flow : گروه۳ Z250+Filtek supreme XT : flow گروه۴ Z250+Grandio flow: گروه۵ Z250+Tetric flow : حفرات مزیالی و دیستالی به ترتیب با روش snowplow و لایه لایه ترمیم شدند.پس از آن نمونه ها در محلول فوشین ۰/۵% غوطه ور شده وبرش داده شدند . سپس ریزنشت جینجیوالی درجه بندی گردید.یافته های حاصل با آزمون های Kruskal wallis و mannwhitney u test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت .

یافته ها : بین دو روش Snowplow و لایه لایه تفاوت معناداری یافت نشد. ریزنشت لاینرهای Tetric flow و Grandio flow به طور معناداری بیشتر از گروه کنترل بود وسایر کامپوزیتها ی قابل سیلان، هیچ تفاوت معناداری را در مقایسه با گروه کنترل نشان ندادند .

نتیجه گیری: در مطالعه حاضر،یافته ها نشانگر این بود که کامپوزیت های قابل سیلان در کاهش ریزنشت جینجیوالی تاثیری ندارد .