دوره 11، شماره 1 - ( 12-1400 )
|
برگشت به فهرست نسخه ها
،گروه زیست‌شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زرقان، زرقان، ایران. ، Mj.mokhtari@zariau.ac.ir
چکیده: (2739 مشاهده)
مقدمه: نانوذرات فلزی میتوانند به عنوان عوامل ضدباکتریایی روی دیواره حفره اعمال شوند. مطالعه حاضر به منظور بررسی تأثیر نانوذرات نقره بر استحکام باند برشی یک سیمان رزینی سلف اچ و یک سیمان رزینی اچ شستشو انجام شد.
مواد و روش ها: ۶۰ دندان سالم بدون پوسیدگی کشیده شده مولر سوم انسانی جمع آوری شدند. همه دندان ها از وسط ضخامت عاج برش خوردند. نمونه های سیمان رزینی به پنج گروه تقسیم شدند: (A) سیمان Duolink بدون هیچ گونه تیمار سطحی، (B) سیمان Duolink با نانوذرات نقره (۰/۵%) تیمار سطح عاج پس از اچ کردن اسید و قبل از سیستم چسب. (C) سیمان Duolink با نانوذرات نقره (۰/۵%) تیمار سطح عاج قبل از اسید اچ و چسب OSP، (D) سیمان Panavia F2.0 بدون هیچ گونه تیمار سطحی و (E) سیمان Panavia F2.0 با نانوذرات نقره (۰/۵%) و تیمار سطحی عاج. استحکام باند برشی توسط دستگاه یونیورسال تستینگ ارزیابی شد. سپس سلول های فیبروبلاست لثه انسان (HGF) با مواد مورد آزمایش تیمار شدند. زیست سازگاری سیمان های رزینی با آزمایش دی متیل تیازول – ۲ و ۵ دی فنیل تترازولیوم برمید (MTT) ارزیابی شد.
یافته ها: حداکثر و حداقل استحکام باند برشی در حضور نانوذرات نقره به ترتیب در گروه E ( P-value<0.01،۹۱/۰±۸۱/۱۵) و گروه B ( P-value<0.05،۱۵/۰±۰۱/۱۲) مشاهده شد. در مقایسه با گروه شاهد، سیمان های رزینی حاوی ۲/۰% و ۵/۰% نانوذرات نقره به ترتیب تعداد کلی سلولها را ۳۴/۲۰%، ۰۰/۲۲% و ۶۷/۲۲% برای Panavia F2.0 و ۸۴/۳۶%، ۳۴/۳۷% و ۱۷/۳۸% برای Duolink کاهش دادند(P-value<0.01).
نتیجه گیری: این یافته‌ها نشان داد که سیمان Panavia F2.0 با تیمار سطحی عاج با نانوذرات نقره نتایج امیدوارکننده ای را در استحکام باند برشی در مقایسه باسیمان Panavia F2.0 بدون تیمار سطحی نشان داد.
مواد و روش ها: ۶۰ دندان سالم بدون پوسیدگی کشیده شده مولر سوم انسانی جمع آوری شدند. همه دندان ها از وسط ضخامت عاج برش خوردند. نمونه های سیمان رزینی به پنج گروه تقسیم شدند: (A) سیمان Duolink بدون هیچ گونه تیمار سطحی، (B) سیمان Duolink با نانوذرات نقره (۰/۵%) تیمار سطح عاج پس از اچ کردن اسید و قبل از سیستم چسب. (C) سیمان Duolink با نانوذرات نقره (۰/۵%) تیمار سطح عاج قبل از اسید اچ و چسب OSP، (D) سیمان Panavia F2.0 بدون هیچ گونه تیمار سطحی و (E) سیمان Panavia F2.0 با نانوذرات نقره (۰/۵%) و تیمار سطحی عاج. استحکام باند برشی توسط دستگاه یونیورسال تستینگ ارزیابی شد. سپس سلول های فیبروبلاست لثه انسان (HGF) با مواد مورد آزمایش تیمار شدند. زیست سازگاری سیمان های رزینی با آزمایش دی متیل تیازول – ۲ و ۵ دی فنیل تترازولیوم برمید (MTT) ارزیابی شد.
یافته ها: حداکثر و حداقل استحکام باند برشی در حضور نانوذرات نقره به ترتیب در گروه E ( P-value<0.01،۹۱/۰±۸۱/۱۵) و گروه B ( P-value<0.05،۱۵/۰±۰۱/۱۲) مشاهده شد. در مقایسه با گروه شاهد، سیمان های رزینی حاوی ۲/۰% و ۵/۰% نانوذرات نقره به ترتیب تعداد کلی سلولها را ۳۴/۲۰%، ۰۰/۲۲% و ۶۷/۲۲% برای Panavia F2.0 و ۸۴/۳۶%، ۳۴/۳۷% و ۱۷/۳۸% برای Duolink کاهش دادند(P-value<0.01).
نتیجه گیری: این یافته‌ها نشان داد که سیمان Panavia F2.0 با تیمار سطحی عاج با نانوذرات نقره نتایج امیدوارکننده ای را در استحکام باند برشی در مقایسه باسیمان Panavia F2.0 بدون تیمار سطحی نشان داد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
دندانپزشکی ترمیمی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |