دوره 7، شماره 1 - ( 12-1396 )                   | برگشت به فهرست نسخه ها


XML Print


،مرکز تحقیقات مواد دندانی، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بابل،بابل،ایران. ، elfsh@yahoo.com
چکیده:   (8385 مشاهده)
مقدمه: در بسیاری از بیماران ارتودنسی، مولرهای سوم مندیبل در مراحل اولیه کلسیفیکاسیون می باشند و معمولا پیش بینی وضعیت رویشی آنها در طی درمان ارتودنسی مشکل می باشد. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر کشیدن پره مولر های اول با انکوریج متوسط  بر تغییرات زاویه ای مولر سوم مندیبل پس از درمان ارتودنسی می باشد.
مواد و روش ها: پانورامیک ۵۰ بیمار ۱۶ تا ۲۰ ساله اسکلتال کلاس I با ارتفاع صورتی نرمال انتخاب شد. بیماران در دو گروه درمان Ext و Non-ext تقسیم شدند. زاویه مولرهای دوم و سوم با پلن مندیبولر و زاویه این دندانها با یکدیگر ارزیابی شدند. فضای رویش مولر سوم و موقعیت مولر سوم نسبت به راموس توسط طبقه بندی Pell و Gregory  بررسی گردید. Paired-T test برای بررسی تغییرات پس از درمان استفاده شد.
یافته ها: زاویه مولرهای  دوم و سوم در هر دو گروه نسبت به پلن مندیبولر افزایش یافته بود اما این تغییرات پس از درمان معنادار نبود (P>0.05). زاویه مولر دوم و سوم در طی درمان تغییر کرد اما این تغییرات معنادار نبود (P>0.05). فضای رویش مولرهای سوم در گروه کشیدن بصورت معناداری افزایش یافته بود(P<0.001). در طبقه بندی Pell و Gregory ، در گروه Non-ext، stage I افزایش معناداری داشت(P<0.001). در گروه Ext تعداد افراد بدون فضا برای رویش مولر سوم کاهش یافته بود و این تفاوت معنادار بود (P<0.001).
نتیجه گیری: کشیدن پره مولرها اثر مثبت معناداری بر زاویه مولرهای سوم مندیبل ندارد اما این کار می تواند فضای رویش مولر سوم را افزایش دهد.
متن کامل [PDF 922 kb]   (2674 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي | موضوع مقاله: ارتودنتیکس
* نشانی نویسنده مسئول: دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل،بابل، ایران.

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.