، علی تقوی زنوز ، سمیه داستانپور ، آیلا بهرامیان ، نرگس قلی زاده ، ساراناز آذری مرحبی*
مقدمه: مالون دی آلدئید شاخصی جهت نشان دادن پراکسیداسیون لیپید است که منجر به نقص عملکرد سلولی میگردد. مطالعات قبلی ارتباط بین سطوح بالای استرس اکسیداتیو و سطح پایین فعالیت آنتی اکسیدانی را در بیماران با لیکن پلان دهانی نشان دادند..هدف این مطالعه ارزیابی میزان سرمی مالون دی آلدئید در بیماران لیکن پلان بود.لیکن پلان بیماری التهابی مزمن با اتیولوژی نامشخص میباشد.
مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی وضعیت استرس اکسیداتیو بر اساس ارزیابی سطح سرمی مالون دی آلدئید ۲۰ بیمار لیکن پلان و ۲۰ فرد گروه کنترل ارزیابی شد.
یافته ها: متوسط سطح سرمی در بیماران لیکن پلان وجمعیت کنترل به ترتیب(۲±)۲/۹ و (۱/۳±)۲/۴µg/ml بود.با وجودی که میزان مالون دی آلدئید در بیماران لیکن پلان بالاتر بود، تفاوت معنی داری میان دو گروه وجود نداشت.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج، نقش مالون دی آلدئید در آسیب سلولی و پاتوژنز لیکن پلان دهانی در این مطالعه اثبات نشد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |