مقدمه: توزیع جغرافیایی سرطان سروگردن تنوع قابل توجهی را نشان میدهد و این توزیع وابسته به مکان است. اطلاعات کمی در مورد الگوهای سرطان سروگردن در ایران وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی اپیدمیولوژی سرطان سروگردن در جنوب شرق ایران بود.

مواد و روش ها: در این مطالعه گذشته نگر، از کل ۹۲۴ نمونه با تشخیص بدخیمی که در بایگانی بخش پاتولوژی دانشکده دندانپزشکی و دو بیمارستان اصلی شهر زاهدان درطی سالهای ۹۱-۱۳۸۶ موجود بودند، تعداد ۲۸۷ مورد بدخیمی مربوط به ناحیه سر و گردن یافت شد. نوع ضایعات و اطلاعات دموگرافیک بیماران نظیر سن، جنس و محل و نوع بدخیمی از پرونده بیماران استخراج شد. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار آماری (SPSS(V.21 و آزمون آماری chi-square تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها: اسکواموس سل کارسینوما (۳۹/۷%) و بازال سل کارسینوما (۲۶/۸%) شایع ترین ضایعات بدخیم ناحیه سر وگردن بودند. میانگین سنی بیماران ۱۲/۸±۵۶/۱ سال بود ولی بین گروههای سنی و انواع بدخیمی های سر و گردن ارتباط آماری معناداری وجود نداشت (0.085=p) نسبت مرد به زن ۰/۹ به ۱ بود. بین جنس و انواع بدخیمی های سر وگردن نیز ارتباط آماری معناداری وجود نداشت (0.114=p).

نتیجه گیری: براساس مطالعه حاضر فراوانی بدخیمی های ناحیه سر و گردن در جنوب شرق ایران (شهر زاهدان) نسبتاً بالا بود. مشابهت هایی در مقایسه یافته های مطالعه ما با سایر مطالعات وجود داشت.